چشم هایش

آسمون چشم های خداست ، بهش زل بزن. 

حتی اگه لحظه هایی تو زندگیت داری که توش خودتو بدترین آدم می دونی ، یا بی پناه ترین آدم ، یا عصبانی ترین آدم، و یا خیلی از یا های دیگه ،بازم به آسمون خیره شو . اونوقته که چشم هات میفته تو چشم های خدا و گونه هات سرخ می شه. مثل شب های تعطیلی تو بچگیت ته ته دلت قیلی ویلی می ره. زل بزن بزن به آسمون حتی اگه بارون بیاد یا آفتاب تند اذیتت کنه که اگه نگاه خدا رو پیدا کنی دیگه نیرویی نیست که بخواد یا بتونه به تو غلبه کنه.  

من دیگه نمیخوام از آدم ها بترسم ، چون نیرویی که چشم های خدا به من می ده خییییلی قوی تر ازنیروی اون آدم های ترسناکه. به خدا...